سرویس جهان مشرق، در آستانه برگزاری انتخابات در سرزمین های اشغالی، ایهود اولمرت در یک مقاله به نقد تند عملکرد دوران نخست وزیری نتانیاهو پرداخت و نخست وزیر فعلی را عامل بزرگترین شکست سیاسی و امنیتی تاریخ اسرائیل از بدو تاسیس معرفی کرد.

اولمرت در این مقاله نوشت: «نتانیاهو پس از انتخابات ۲۰۰۹ تصمیم گرفت که جلوگیری از تبدیل ایران به یک قدرت هسته ای را در راس لیست اولویت های دولت خود قرار دهد.

نتانیاهو فکر میکرد که او تعیین کننده تمامی اهداف مبارزه جویانه اسرائیل و کل جامعه جهانی است.

اما اقدامات وی منجر به شکستی کامل شد، بزرگترین و دردناکترین شکست سیاسی امنیتی اسرائیل از بدو تأسیس تاکنون.

این کشور حتی شروع به تولید موشک هایی کرده است که به آن امکان می دهد نقاط دور، از جمله تمام اهداف استراتژیک ممکن در اسرائیل را مورد هدف قرار دهد.

در آن سال ها، اسرائیل با هدایت موساد و با همکاری همه مقامات امنیتی، علیه ایران در سراسر جهان اقدام کرد که مهمترین ارگانهای دخیل در این مسئله، بخش امنیت ارتش، کمیسیون انرژی اتمی، وزارت امور خارجه، شین بت و سایر ارگانهای دولتی بود که هیچ چیزی در مورد دامنه این فعالیت ها، ابعاد و نتایج آن مشخص نیست.

در سخنرانی خود در کنفرانس هرتزلیا در اوایل سال ۲۰۰۷، تأکید کردم که اسرائیل از تمام توانایی ها و نیروهای خود علیه برنامه هسته ای ایران استفاده خواهد کرد، اما مبارزه بر علیه ایران در سطح جهانی باید توسط ایالات متحده رهبری شود.»

نخست وزیر سابق اسرائیل همچنین افزود: «من به توانایی، اراده و عزم راسخ رئیس جمهور وقت، جورج بوش پسر برای رهبری این کارزار اطمینان کامل داشتم. در آن سال ها جامعه بین المللی شروع به اعمال تحریم های اقتصادی علیه ایران کرد.

یک ستاد ویژه در ایالات متحده تحت رهبری معاون وزیر دارایی، استوارت لوی، ایجاد شد که با همکاری کارگروه ویژه مستقر در اسرائیل، برای محدود کردن آزادی عمل اقتصادی ایران و تجارت بین المللی آن فعالیت میکرد.

اما زمانیکه نتانیاهو به نخست وزیری رسید، تصمیم گرفت یک الگوی مبارزاتی جدیدی را بر علیه ایران دنبال کند و اوج آن، قصد او برای حمله به تمام پایگاه های نظامی در ایران بود که مشکوک به داشتن فعالیت های هسته ای بودند.

تصمیم نتانیاهو پنهان نماند و فقط در اتاقهای بسته درباره آن صحبت نشد، موضوع احتمال حمله به ایران به موضوعی عمومی، آشکار و تحریک آمیز تبدیل شد که بازتاب و صدای آن در سرتاسر دنیا پیچید.»

ایهود اولمرت با تمسخر اقدام نتانیاهو در سازمان ملل گفت: «هنوز همه آن نمایش مضحک روی صحنه مجمع عمومی سازمان ملل را به یاد دارند، زمانیکه نتانیاهو برای نشان دادن گسترش توانایی هسته ای تهران، از نمودار ها استفاده کرد و با آن خط قرمزی را نشان داد و اعلام کرد که این سطحی است که در قبال آن چاره ای جز اقدام نظامی نیست.

بهترین دوستان اسرائیل در جهان از احتمال آغاز این اقدام نظامی مستقل اسرائیل که میتوانست تمام خاورمیانه را متزلزل کند، مبهوت بودند.»

اولمرت در ارتباط با موضع رئیس جمهور وقت آمریکا در ارتباط با عملیات نظامی اسرائیل بر علیه ایران، اینگونه میگوید: «در اوایل سال ۲۰۰۸، بوش در سفر خود به اسرائیل، در حضور من به ایهود باراک، وزیر دفاع وقت، گفت که به هیچ وجه اجازه حمله اسرائیل به ایران را نخواهد داد و ایالات متحده از عبور هواپیماهای اسرائیلی از فراز عراق جلوگیری خواهد کرد.

بوش متعهد شده است با تمام توان در برابر برنامه هسته ای ایران اقدام کند، اما او فکر میکرد که این تلاش بلند پروازانه و جاه طلبانه اسرائیل و به دنبال آن، هدایت اشتباه و غلط تمام جامعه بین الملل در این مسیر، ‌ یک اقدام خطرناک، اشتباه و بالقوه مخرب است.

باراک اوباما نیز سیاست مشابهی را دنبال کرد و کاملاً متعهد بود که از هرگونه تلاش ایران برای پیشبرد امکان تسلیحات هسته ای جلوگیری کند.
در آن سال ها مشخص شد که از اوایل سال ۲۰۰۳، ایران برنامه سلاح های هسته ای خود را متوقف کرده است، اگرچه همچنان به توسعه توانایی شلیک موشک های بالستیک دوربرد با قابلیت حمل سلاح هسته ای ادامه می دهد.

دولت اسرائیل به رهبری نتانیاهو تصمیم گرفت هر کاری که برای هدایت یک عملیات نظامی علیه ایران لازم است، انجام دهد.»

اولمرت همچنین نوشت: «تهدیدات بی وقفه نتانیاهو و حضور مکرر وی در سرتاسر جهان و صحنه های سیاسی و بین المللی، در نهایت به آغاز روند مذاکرات مخفیانه میان ایران و ایالات متحده و شرکای اروپایی آن و دولت روسیه ختم شد و در آخر نتیجه تمام تلاش های نتانیاهو، توافق هسته ای امضا شده در سال ۲۰۱۵ بود، آنهم بدون حضور اسرائیل در جریان مذاکرات و تأثیرگذاری بر توافق بدست آمده است.

 اگر نتانیاهو در میان جامعه بین الملل، نگرانی واقعی مبنی بر آمادگی اسرائیل برای یک عملیات نظامی گسترده علیه ایران را ایجاد نمی کرد، توافق هسته ای ۲۰۱۵ امضا نمی شد.

در واقع اگر توافق هسته ای به همان میزانی که نخست وزیر ادعا کرد بد بود، پس او کمک بزرگی به امضای آن داشت.

بعد از امضای توافق؛ نتانیاهو برخلاف نظرات دیگران، تصمیم گرفت که با استفاده از تمام ظرفیت و قدرت سیاسی اسرائیل در آمریکا و توان تهدیدی قدرت نظامی اسرائیل، توافق هسته ای را لغو کند.

اوباما دوره خود را به پایان رساند و دونالد ترامپ انتخاب شد و پس از مدت کوتاهی آمریکا از توافق خارج شد.»

اولمرت همچنین مدعی شد: «در این مدت اسرائیل چندین عملیات بسیار بزرگ انجام داد که مهمترین آنها بدست آوردن اطلاعات آرشیو هسته ای ایران در حومه تهران بود.

در این بین، عملیات اسرائیل آنچه را که بسیاری قبلاً می دانستند، آشکار کرد، "ایران به تعهدات خود در توافق نامه ۲۰۱۵ به رهبری اوباما، پایبند بود"

خروج آمریکا از این توافق نه تنها اوضاع را بهبود نداد، بلکه منجر به بهبود چشمگیر فعالیت هسته ای ایران و پیشرفت چشمگیر آن به سمت امکان تولید بمب شد.»

معاون سابق رئیس موساد، اخیراً به شکل صریحی گفت که اقدامات نتانیاهو منجر به شکست استراتژیک شد و در نتیجه، توانایی هسته ای ایران به طور قابل توجهی بهبود یافته است. وی در ادامه تأکید کرد که در این مسئله، مدیریت سیستم سیاسی کاملاً ناکام بود.

ایهود اولمرت در پایان گفت :هر کسی هنوز نیاز به توضیح دارد که چرا هر روزی که نتانیاهو به عنوان نخست وزیر فعالیت می کند، خطرات امنیت ما را افزایش می دهد، می تواند دوباره سخنان یکی از شجاع ترین و درخشان ترین جنگجویان اسرائیلی را بخواند.

نام او حتی برای عموم شناخته شده نیست، وی کاندیدای کنست نیست، وی یک فعال سیاسی نیست - فقط یک شهروند نگران است که در قلب مبارزات بزرگ و جسورانه اسرائیل حضور داشته است و می گوید که نتیجه اقدامات نتانیاهو، یک شکست استراتژیک بوده است.